W niniejszym tekście podjęto próbę odpowiedzi na pytanie, czy w odniesieniu do public
relations – dyscypliny naukowej stosunkowo młodej – można mówić o wykształcaniu się własnych gatunków PR-owskich obejmujących trzy typy komunikacji (wewnętrzną, zewnętrzną i za pośrednictwem mass mediów), będących nierzadko odmianami alternacyjnymi lub adaptacyjnymi gatunków dziennikarskich. W opinii autora przyszły PR-owiec/ PR-owczyni powinni w okresie studiów dobrze poznać gatunki dziennikarskie i umieć je przetransponować do tekstów public relations. Osobnym tematem pozostaje wciąż niezadowalający poziom merytoryczny materiałów przygotowywanych przez ludzi z branży public relations i jakość tekstów pod względem warsztatowym oraz sposobu napisania i opracowania.
This text attempts to answer the question of whether public relations - a relatively young scientific discipline – can be said to have developed its own PR genres covering three types of communication (internal, external and through the mass media), which are often alternate
or adaptive varieties of journalistic genres. In the author's opinion, future PR specialists/PR
professionals should become well acquainted with journalistic genres during their studies and know how to transpose them into public relations texts. A separate topic remains the still unsatisfactory level of content material prepared by public relations people and the quality of texts in terms of workshop and the way the text is written and framed.
