Wyłonienie stomii to zabieg chirurgiczny, który wpływa na życie pacjentów. Choć operacja ta jest często niezbędna do ratowania życia, jej skutki mają długotrwały wpływ na pacjentów, dotykając nie tylko aspektów fizycznych, ale także psychologicznych, tożsamościowych oraz zawodowych (Salome, 2014, s. 493). Celem pracy była ocena wpływu wyłonienia stomii na tożsamość i aktywność zawodową pacjentów, a także identyfikacja czynników wspierających reintegrację zawodową w tej grupie. W kontekście zawodowym, pacjenci po wykonaniu stomii jelita często stają przed koniecznością przedefiniowania swej roli w miejscu pracy. Muszą dostosować swoje stanowisko pracy do nowych potrzeb zdrowotnych oraz zmierzyć się z przeszkodami w znalezieniu lub utrzymaniu zatrudnienia. Problemy te wynikają z konieczności regularnej pielęgnacji stomii, zmian w kondycji fizycznej oraz obaw przed społecznym stygmatem i dyskryminacją (Rannestad, 2012, s. 740). Przeprowadzone badania obejmują odpowiedzi 50 pacjentów, którzy wypełnili autorską ankietę dotyczącą opisu doświadczeń zawodowych po operacji wyłonienia stomii. Analiza wyników wykazała, że znacząca część badanych (40%) ograniczyła swoją aktywność zawodową, a wielu z nich (60%) musiało zmienić rodzaj pracy lub dostosować swoje stanowiska pracy do nowych wymogów zdrowotnych. Wsparcie psychologiczne, profesjonalne doradztwo zawodowe i edukacja pracodawców oraz współpracowników nabiera znaczenia w efektywnej reintegracji zawodowej, co wynika z przeprowadzonych badań ankietowych. Artykuł podkreśla, że pełna reintegracja zawodowa jest możliwa przy odpowiednim wsparciu, które obejmuje zarówno aspekty fizyczne, jak też psychologiczne (Nowak, 2017, s. 22). Wnioski wynikające z badań wskazują na potrzebę kompleksowego podejścia do wsparcia pacjentów po wykonaniu operacji. Zalecany jest rozwój programów edukacyjnych dla pracodawców oraz polityka zatrudnienia, które mogą pomóc pacjentom w powrocie do aktywnego życia zawodowego (Badura, 2015, s. 45). Artykuł zamyka apel o dalsze badania w tej dziedzinie oraz o zwiększenie świadomości na temat wyzwań, z jakimi borykają się pacjenci ze stomią, w celu stworzenia bardziej inkluzywnego i wspierającego środowiska pracy.
The creation of an intestinal fistula is a surgical procedure that deeply impacts patients' lives, extending beyond mere health issues. Although this operation is often necessary to save lives, its effects have a long-lasting impact on patients, touching not only the physical aspects but also the psychological, identity, and professional ones. This article focuses on examining how the execution of this operation affects the professional identity of patients and identifies factors that can support their professional reintegration. In a professional context, patients after the creation of an intestinal fistula often face the need to redefine their role in the workplace. They must adapt their job positions to new health needs and cope with obstacles in finding or maintaining employment. These problems stem from the need for regular fistula care, changes in physical condition, and concerns about social stigma and discrimination. The study includes responses from 50 patients with an executed fistula who participated in a detailed survey focused on their professional experiences after the operation. The analysis of the results showed that a significant portion of the respondents (40%) limited their professional activity, and many of them had to change their job types or adapt their job positions to new health requirements. The discussion in the article focuses on the importance of psychological support, professional career counseling, and education for employers and coworkers. These aspects are crucial for the effective professional reintegration of patients after the creation of an intestinal fistula. The article emphasizes that the full professional reintegration of these individuals is possible with proper support, which encompasses both physical and psychological aspects. The conclusions drawn from the study indicate the need for a comprehensive approach to supporting patients after the operation. The development of educational programs for employers and the creation of flexible work policies are recommended to help patients return to active professional life. The article concludes with a call for further research in this field and for increased awareness of the challenges faced by patients with an intestinal fistula, aiming to create a more inclusive and supportive work environment.
