Interpunkcja – mimo że od jej zasadniczego skodyfikowania minęło przeszło 86 lat –
sprawia użytkownikom języka sporo trudności ze względu na jej specyficzny
charakter nakazowo-
-zakazowy, obligatoryjność użycia bądź opuszczenia znaku w konkretnym tekście i
spory materiał pamięciowy do opanowania. Nie wszyscy piszący wiedzą o tym, że
przestankowa- nie opiera się przede wszystkim na kryterium składniowym, to znaczy,
że za pomocą zna- ków pisarskich oddaje się strukturę zapisanego wypowiedzenia.
Względy retoryczne (np. zawieszenie głosu) nie powinny być brane pod uwagę, chyba
że pokrywają się z granicami syntaktycznymi konstrukcji nadrzędno-podrzędnej.
Autor postawił sobie za cel pokazanie i przeanalizowanie najczęstszych błędów
interpunkcyjnych w rozmaitych tekstach. Pod- pierając się odpowiednimi regułami,
klarownie omawia wybrane zagadnienia i zachęca do większego zainteresowania się
przestankowaniem szczególnie osoby, które zawodowo zajmują się pisaniem i
redagowaniem tekstów
Punctuation - despite becoming codified more than 86 years ago - presents a number
of challenges before modern users of language due to its specific prohibition-
prescription cha- racter, the obligation of using or omitting a particular punctuation
mark in a specific text and the sizable amount of material to memorize and master.
Not everyone knows that punctu- ation is primarily based on the syntax criteria, i.e. the
punctuation marks reflect the structure of a given utterance. The rhetorical
considerations (e.g. suspending ones utterance) should not be taken into
consideration unless they overlap with the syntactic boundaries of the superordinate-
subordinate structure. The goal of the author is to demonstrate and analyze the most
frequent punctuation errors in various texts. On the basis of appropriate principles the
author clearly discusses the selected issues and encourages readers, in particular the
persons who write and edit texts professionally, to become more involved in the issues
of punctuation.
