Streszczenie:
Granice państw uznawane są za istotny element struktury życia społeczno-gospodarczego
w przestrzeni, będąc barierami bądź stymulatorami ich rozwoju. Obszary położone wzdłuż
granic politycznych charakteryzują się pewną swoistością, związaną nie tylko z samym
faktem występowania granicy, ale również z jej specyfiką. Zarówno występowanie granic,
jak też ich charakter są zmienne w czasie i przestrzeni, a w konsekwencji ich wpływ na rozwój
społeczno-gospodarczy jest zróżnicowany.
Ścisłe zdefiniowanie obszaru przygranicznego, a także stopnia jego głębokości względem
wnętrza kraju, nie jest łatwe. Zasięg obszaru przygranicznego jest bowiem jednoznacznie
określony tylko od strony zewnętrznej, w miejscu przebiegu granicy państwa. Od wewnątrz
cechuje się szeroką strefą przejściową. Dla celów planistycznych przyjmuje się, że obejmuje
on terytorium do 100 km szerokości od granicy państwowej. Obszary przygraniczne, uznawane
za peryferyjne w regionalnym układziefunkcjonalno-przestrzennym, są jednostkami przestrzennymi
o istotnym znaczeniu. Wynika to głównie z ich oddalenia geograficznego, organizacyjnego,
a także technologicznego od krajowych oraz regionalnych ośrodków wzrostu. Swoistym
uwarunkowaniem funkcjonowania gospodarki tych jednostek jest specyfika systemu
ekonomicznego państwa, którego jest on częścią, a znaczenie przygranicznego położenia
odzwierciedlane jest m.in. w podstawowych wskaźnikach rozwoju gospodarczego.
