Streszczenie:
W pedagogice, psychologii, socjologii i innych naukach podejmowane są dyskusje nad
dziecięcymi zabawkami, które − zdaniem wielu teoretyków i badaczy − należy traktować
poważnie, jako przedmioty o szczególnym przeznaczeniu i znaczeniu. Zabawka jest dla dzieci
czymś niezwykłym, jak twierdził E. Bojanowski − jest „cackiem do igrania”1
. Warto zatem
budować refleksję na ten ważny temat, zwłaszcza w obecnej rzeczywistości społeczno-kulturowej,
nasyconej (przesyconej) zróżnicowaną ofertą często dalekich od ideału zabawek gotowych.
Są one w przeważającej części obiektami popkultury, a także produktami kolekcjonerskimi2
,
których sprzedaż jest wspierana przez reklamę i marketing. Należy także zwrócić uwagę na
konieczność eksplorowania preferencji dzieci w zakresie wyboru zabawek, co jest dość rzadko
podejmowane w nauce, choć zarówno teoretycy, jak i praktycy zgodnie twierdzą, że dobra
zabawka jest warunkiem dobrej zabawy.
Niniejsza monografia jest efektem pracy 12 autorów, zainteresowanych problematyką
zabawki, którą poddają wieloaspektowym analizom i refleksjom na podstawie teorii oraz
własnych doświadczeń badawczych, a także praktyki pedagogicznej.
Składa się ona z ośmiu rozdziałów. Pierwszy z nich, zatytułowany Zabawka w ujęciu
teoretycznym i badawczym, opracowany przez Mirosławę Sochę i Marzenę Kiełbasę, wprowadza
czytelnika w teoretyczne analizy pojęć, charakterystyki, klasyfikacji, funkcji, wartości i znaczenia
zabawek, co stanowi teoretyczne tło dla własnych badań empirycznych, ukierunkowanych na
poznanie zabawek preferowanych przez dzieci w wieku przedszkolnym i wyjaśnienie przyczyn
tych preferencji.
