Streszczenie:
Przed 50 laty – dzięki współpracy i przyjaźni wielu uczonych z Krakowa –
rozpoczęło się tworzenie „krakowskiej szkoły toksykologii klinicznej”. W kręgu jej
zainteresowania znalazły się problemy diagnostyczne, lecznicze oraz orzecznicze,
związane z działaniem ksenobiotyków zarówno na pojedynczego człowieka, jak też
wybrane populacje ludzkie.
Jako pierwsi w Polsce i nieliczni w Europie, równocześnie z rozpoznaniem
oraz leczeniem zatruć, pracownicy Kliniki Toksykologii wprowadzili kompleksową
diagnostykę psychiatryczną oraz psychologiczną, która ma olbrzymie znaczenie
zarówno w wykrywaniu przyczyn zatruć ostrych czy przewlekłych, jak też w leczeniu
następstw odległego działania substancji chemicznych. Wprowadzili również w bardzo
szerokim zakresie techniki obrazowania do oceny ciężkości zatrucia oraz wykrywania
odległych uszkodzeń narządowych.
Od początku swojej działalności brali oni aktywny udział w pracach krajowych
i międzynarodowych toksykologicznych towarzystw naukowych. Przedstawiciele
kliniki mieli zaszczyt przez wiele lat uczestniczyć też w pracy Zarządu Europejskiego
Stowarzyszenia Ośrodków Toksykologicznych i Toksykologów Klinicznych, a także
byli członkami Amerykańskiej Akademii Toksykologii Klinicznej (prof. Leon Cholewa,
prof. Janusz Pach, dr n. med. Barbara Groszek).
