Zapobieganie wadom postawy ciała. Charakterystyka ćwiczeń kompensacyjno-korekcyjnych i ich zastosowanie

Abstract

Ćwiczenia fizyczne o charakterze kompensacyjno-korekcyjnym posiadają ugruntowaną pozycję w świadomości wychowawców w szkole, wychowanków oraz ich rodziców. Stanowią one także przedmiot zainteresowania lekarzy ortopedów i rehabilitantów. Zagadnienia odnoszące się do roli tych ćwiczeń w stopniu podstawowym, związanym z profilaktyką wad postawy, znalazły swoje miejsce w zaleceniach zawartych w podstawie programowej dla wychowania fizycznego na wszystkich etapach edukacyjnych, a uczelnie wyższe przygotowujące studentów do pracy w zawodzie nauczyciela wychowania fizycznego stanęły przed zadaniem przygotowania sylabusów z zakresu tych zajęć dla przyszłych wychowawców fizycznych. O randze problematyki zagrożenia dla prawidłowej postawy ciała dzieci i młodzieży może świadczyć raport z badań za lata 2004-2006 zespołu ds. diagnostyki Akademii Zdrowych Pleców, według którego odsetek wad postawy wśród przebadanych metodą mory projekcyjnej uczniów z trzynastu województw w Polsce waha się między 68,5% a 93,2%. Sprawa związana z potrzebą uczestniczenia dzieci i młodzieży w zajęciach kompensacyjno-korekcyjnych, z uwagi na dość powszechne informacje mówiące o bardzo znacznym odsetku wychowanków zagrożonych wystąpieniem wad postawy, ma więc szeroki, ale równocześnie pozytywny odbiór społeczny.