Streszczenie:
Ćwiczenia fizyczne o charakterze kompensacyjno-korekcyjnym posiadają
ugruntowaną pozycję w świadomości wychowawców w szkole, wychowanków oraz
ich rodziców. Stanowią one także przedmiot zainteresowania lekarzy ortopedów
i rehabilitantów. Zagadnienia odnoszące się do roli tych ćwiczeń w stopniu
podstawowym, związanym z profilaktyką wad postawy, znalazły swoje miejsce
w zaleceniach zawartych w podstawie programowej dla wychowania fizycznego na
wszystkich etapach edukacyjnych, a uczelnie wyższe przygotowujące studentów do
pracy w zawodzie nauczyciela wychowania fizycznego stanęły przed zadaniem
przygotowania sylabusów z zakresu tych zajęć dla przyszłych wychowawców
fizycznych. O randze problematyki zagrożenia dla prawidłowej postawy ciała dzieci
i młodzieży może świadczyć raport z badań za lata 2004-2006 zespołu ds. diagnostyki
Akademii Zdrowych Pleców, według którego odsetek wad postawy wśród
przebadanych metodą mory projekcyjnej uczniów z trzynastu województw w Polsce
waha się między 68,5% a 93,2%. Sprawa związana z potrzebą uczestniczenia dzieci
i młodzieży w zajęciach kompensacyjno-korekcyjnych, z uwagi na dość powszechne
informacje mówiące o bardzo znacznym odsetku wychowanków zagrożonych
wystąpieniem wad postawy, ma więc szeroki, ale równocześnie pozytywny odbiór
społeczny.
