Insulinoterapia w praktyce pielęgniarki

Abstract

Insulina jest hormonem wydzielanym przez komórki ß wysp Langerhansa w trzustce. U zdrowego człowieka wydzielana jest stale. Bierze udział w wykorzystywaniu glukozy oraz tłuszczów jako materiału energetycznego przez komórki organizmu, uczestnicząc też w syntezie białka w komórkach. W przypadku cukrzycy typu 1 mamy do czynienia z bezwzględnym brakiem insuliny, co doprowadza do hiperglikemii i stanu zagrożenia życia. Jedyną skuteczną metodą leczenia jest egzogenna, dożywotnia substytucja insuliny. W cukrzycy typu 2 występują zarówno zaburzenia wydzielania insuliny, jak i reaktywności tkanek na insulinę. Ten typ cukrzycy rozwija się powoli. Terapia polega na podawaniu doustnych preparatów przeciwcukrzycowych. Z czasem jednak dochodzi do konieczności włączenia insulinoterapii.