Zabawki dziecięce – wybrane konteksty teoretyczne, badawcze i praktyczne

Abstract

W pedagogice, psychologii, socjologii i innych naukach podejmowane są dyskusje nad dziecięcymi zabawkami, które − zdaniem wielu teoretyków i badaczy − należy traktować poważnie, jako przedmioty o szczególnym przeznaczeniu i znaczeniu. Zabawka jest dla dzieci czymś niezwykłym, jak twierdził E. Bojanowski − jest „cackiem do igrania”1 . Warto zatem budować refleksję na ten ważny temat, zwłaszcza w obecnej rzeczywistości społeczno-kulturowej, nasyconej (przesyconej) zróżnicowaną ofertą często dalekich od ideału zabawek gotowych. Są one w przeważającej części obiektami popkultury, a także produktami kolekcjonerskimi2 , których sprzedaż jest wspierana przez reklamę i marketing. Należy także zwrócić uwagę na konieczność eksplorowania preferencji dzieci w zakresie wyboru zabawek, co jest dość rzadko podejmowane w nauce, choć zarówno teoretycy, jak i praktycy zgodnie twierdzą, że dobra zabawka jest warunkiem dobrej zabawy. Niniejsza monografia jest efektem pracy 12 autorów, zainteresowanych problematyką zabawki, którą poddają wieloaspektowym analizom i refleksjom na podstawie teorii oraz własnych doświadczeń badawczych, a także praktyki pedagogicznej. Składa się ona z ośmiu rozdziałów. Pierwszy z nich, zatytułowany Zabawka w ujęciu teoretycznym i badawczym, opracowany przez Mirosławę Sochę i Marzenę Kiełbasę, wprowadza czytelnika w teoretyczne analizy pojęć, charakterystyki, klasyfikacji, funkcji, wartości i znaczenia zabawek, co stanowi teoretyczne tło dla własnych badań empirycznych, ukierunkowanych na poznanie zabawek preferowanych przez dzieci w wieku przedszkolnym i wyjaśnienie przyczyn tych preferencji.