Krakowska toksykologia kliniczna na przełomie XX i XXI wieku

Abstract

Przed 50 laty – dzięki współpracy i przyjaźni wielu uczonych z Krakowa – rozpoczęło się tworzenie „krakowskiej szkoły toksykologii klinicznej”. W kręgu jej zainteresowania znalazły się problemy diagnostyczne, lecznicze oraz orzecznicze, związane z działaniem ksenobiotyków zarówno na pojedynczego człowieka, jak też wybrane populacje ludzkie. Jako pierwsi w Polsce i nieliczni w Europie, równocześnie z rozpoznaniem oraz leczeniem zatruć, pracownicy Kliniki Toksykologii wprowadzili kompleksową diagnostykę psychiatryczną oraz psychologiczną, która ma olbrzymie znaczenie zarówno w wykrywaniu przyczyn zatruć ostrych czy przewlekłych, jak też w leczeniu następstw odległego działania substancji chemicznych. Wprowadzili również w bardzo szerokim zakresie techniki obrazowania do oceny ciężkości zatrucia oraz wykrywania odległych uszkodzeń narządowych. Od początku swojej działalności brali oni aktywny udział w pracach krajowych i międzynarodowych toksykologicznych towarzystw naukowych. Przedstawiciele kliniki mieli zaszczyt przez wiele lat uczestniczyć też w pracy Zarządu Europejskiego Stowarzyszenia Ośrodków Toksykologicznych i Toksykologów Klinicznych, a także byli członkami Amerykańskiej Akademii Toksykologii Klinicznej (prof. Leon Cholewa, prof. Janusz Pach, dr n. med. Barbara Groszek).