Innowacyjność we współczesnej edukacji

Abstract

Współcześnie uważa się, że innowacyjność to kluczowy miernik konkurencyjności opartej na wiedzy, dlatego w wielu dziedzinach praktyki społecznej innowacje stały się nadrzędną wartością. Wobec systemu edukacji formułuje się obecnie konkretne oczekiwania, które koncentrują się na umiejętnościach, kompetencjach oraz postawach absolwentów charakteryzujących się otwartością na zmiany. Wśród umiejętności społecznych, komunikacyjnych i wzajemnej współpracy ważne są kreatywność oraz wytwarzanie nowych, niestereotypowych pomysłów, mających znamiona innowacyjności. W złożoności i wielowymiarowości problematyki edukacyjnej istnieją spore możliwości, aby kształcenie oraz wychowanie zorientować na innowacyjne rozwiązania, gwarantujące dzieciom i młodzieży zdobycie podstawowych kwalifikacji, wymaganych do kreowania innowacyjności. Szkoła otwarta na zmiany, w której nauczyciele inicjują i wdrażają innowacyjne rozwiązania, aktywizując przy tym uczniów oraz najbliższe otoczenie, jest dobrym przykładem stymulowania myślenia i działania innowacyjnego. Wzrost zainteresowania tematyką innowacji zarówno w teorii pedagogicznej, jak i badaniach oświatowych stanowił inspirację do napisania tej publikacji. Zebrany i uporządkowany materiał faktograficzny na temat wybranych innowacji pedagogicznych w procesie edukacji pozwolił na opisanie oraz wyjaśnienie zasadności działań innowacyjnych na różnych szczeblach kształcenia szkolnego, a także poszukiwanie lepszej jakości programów edukacyjno-aktywizujących dla seniorów. Jest on przykładem dobrej praktyki oświatowej, w której innowacje i innowacyjność zajmują ważne miejsce. Wprowadzenie do opisu oraz analizy konkretnych rozwiązań innowacyjnych w praktyce edukacyjnej stanowi teoretyczne rozważanie o priorytetowym charakterze innowacji w społeczeństwie wiedzy, pedagogicznym sensie innowacji i konieczności tworzenia sprzyjających warunków dla rozwoju oraz implementowania nowatorskich pomysłów w oświacie.