Układy pompowe w przemyśle i infrastrukturze

Abstract

Pojęcie płynu najczęściej jest utożsamiane jedynie z cieczą, jednak definicja ta jest znacznie szersza. Jest to każdy ośrodek fizyczny niemający – w odróżnieniu od ciała stałego – własnej, ustalonej postaci. Przyjmuje on kształt naczynia (zbiornika), w którym się znajduje oraz może swobodnie się przemieszczać. W świetle tej definicji płynami są więc nie tylko ciecze, ale także wszystkie gazy oraz mieszaniny różnych faz fizycznych, takie jak piana, emulsja, zawiesina i pasta. W klasycznej mechanice płynów nie uwzględniana jest cząsteczkowa budowa płynu oraz nieuporządkowany ruch cząstek. Jest on uznawany jako ośrodek ciągły (continuum), a zatem wypełnia przestrzeń w sposób doskonale ciągły – dowolnie małe otoczenie punktu w tej przestrzeni zachowuje jej właściwości. Z takim modelem teoretycznym płynu związane jest pojęcie elementu płynu. Jest to najmniejsza objętość, która musi być dostatecznie wielka w stosunku do długości swobodnych dróg międzycząsteczkowych, a równocześnie dużo mniejsza w stosunku do wymiarów liniowych ciał stałych ograniczających rozpatrywaną masę płynu lub poruszających się w płynie1